പണ്ട്
നിറഞ്ഞൊഴുകും പുഴയുടെ തീരത്തിരുന്ന്
നീ പറഞ്ഞു
പാലമില്ലാതെയും പുഴ കടക്കാമെന്ന്
പൂവില്ലാതെയും പൂക്കാലമുണ്ടാവുമെന്ന്
നിറയാതെയും തുളുമ്പാമെന്ന്
ചിറകില്ലാതെയും ഉയരാമെന്ന്
നിശബ്ദം പാടാമെന്ന്
ഇപ്പോൾ
ഇവിടെ ഒരു പുഴയുണ്ടായിരുന്നോ
എന്ന് നമ്മൾ അതിശയപ്പെടുന്നു
മഴയില്ലാതെയും
മരമില്ലാതെയും
പുഴയില്ലാതെയും
നമ്മൾ കാലം തെറ്റി നിൽക്കെ
നീ എന്നിൽ നിന്നും
ഞാൻ നിന്നിൽ നിന്നും
തൊട്ടെടുക്കുന്നു
നിറം മങ്ങിയ ഒരു മഴവില്ല്
7 comments:
നീ എന്നിൽ നിന്നും
ഞാൻ നിന്നിൽ നിന്നും
തൊട്ടെടുക്കുന്നു
നിറം മങ്ങിയ ഒരു മഴവില്ല്
ഇനി നമുക്ക് സ്നേഹത്തിന്റെ മഴവില്ലൊരുക്കാം, മോഹനങ്ങൾ മാഞ്ഞുപോയ്ക്കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഈ ഭൂമിയിൽ,ഏറെ ഇഷ്ടപ്പെട്ടു ഈ വരികൾ
Manoharam....shobhanam....
നന്നായിരിക്കുന്നു ..
കണക്കുകൂട്ടലുകള് തെറ്റിച്ചു കൊണ്ട് കാലം കടന്നുപോകുമ്പോള് കണ്ടതും കേട്ടതും എല്ലാം വെറും ഓര്മ്മകളാകുന്നു അല്ലേ?
ഒത്തു ചേരലുകളിലൂടെ.....
കൂട്ടായ്മകളിലൂടെ.....
ശക്തമായ പ്രതിഷേധങ്ങളിലൂടെ... നമ്മുക്കു മഴവില്ലിനു
വീണ്ടും മിഴിവുനല്കാം
ആ മഴവില്ലിനെന്തേ നിറം മങ്ങിപ്പോകാൻ; നമ്മുടെ മനസ്സുകളിൽ നിന്നുപോലും ആ മഴക്കാലം തോർന്നു പോയോ?
Post a Comment