Tuesday, March 15, 2011
കല്ലിന്റെ ജന്മാന്തരങ്ങള്‍
കാലമേറെയെന്നാകിലും
ജലമീച്ചിറകില്‍ പറന്നീടുകിലും
അരൂപിയാമീ ജന്മത്തിന്‍
തൊട്ടുമുന്നില്‍ നില്‍ക്കുന്നു
ധ്യാനത്തിന്‍ ശില പോല്‍ നീ
ഉള്ളംകയ്യിലെടുക്കുന്നു എന്നെ നീ
കൈവിടുന്നു ഞാന്‍ ജലശയ്യയെ
ഉള്ളിലുറയും തണുപ്പിനെ
ചേര്‍ത്തു വെക്കുന്നു
നിന്‍ ചുടുവേര്‍പ്പിന്‍ നെഞ്ചകമെ
കല്ലിനുമുമ്പൊരു ജന്മത്തെ
ഓര്‍ത്തെടുക്കുന്നു നീ
അടയുന്നു നിന്‍ കണ്ണുകള്‍
പാതിയില്‍
കൊടിയ ഭക്തിയോ
മുറിയാത്ത പ്രണയമോ നിന്നില്‍
ഇനിയെത്ര കാലങ്ങള്‍
ഇനിയെത്ര രൂപങ്ങള്‍
ശിലയായ് കനമേറുമീ കഠിന ജീവിതം.
Subscribe to:
Posts (Atom)